လမ္းဆံုမွာေသာက္ၿဖစ္တဲ႔ ေကာ္ဖီ

ဒီေနရာ ဒီဆိုင္ရဲ႕ ဒီစားပြဲမွာ ထိုင္ရင္း ဒီေလာက္ ေၿခာက္ကပ္ကပ္ ၿဖစ္ေနလိမ့္မယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္တစ္ခါမွ မေတြးမိခဲ႔ဘူး ။ ရင္ထဲမွာ ၿပည့္က်ပ္ေနတဲ႔ သက္ပ်င္းေတြကို မႈတ္ထုပ္ဖို႔ေတာင္ ကိုယ့္ကို မ၀ံ့မရဲၿဖစ္ေနမိတယ္ ။ သူလည္း ကၽြန္ေတာ့လိုပဲ ၿဖစ္ေနမယ္ထင္တယ္ ။ ကၽြန္ေတာ့ေရွ႔မွာထိုင္ေနတဲ႔ သူ ေပါ့ ။ သာမန္အားၿဖင့္ေတာ့ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတဲ႔ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ပါပဲ ။ သူနဲ႔ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ လြန္ခဲ႔တဲ့ တစ္ပတ္ေလာက္ထိ ဒီထိုင္ခံုေလးမွာထိုင္ၿပီး စကားေတြအမ်ားၾကီးေၿပာဖူးေသးတယ္။ အခုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ၾကားက တိတ္ဆိတ္ၿခင္းေတြပဲ ခပ္ပါးပါး လြမ္းၿခံဳထားတဲ႔ သံစဥ္မဲ့ ေလထုတစ္ခုက လြမ္းမိုးေနပါသည္ ။

ကၽြန္ေတာ္လည္း ေရွ႕စားပြဲေပၚက ပန္ကန္ခြက္ေယာက္ ေတြကိုၾကည့္ၿပီး ဟိုေတြးဒီေတြးေပါ့ ။
“ပန္းကန္ခြက္ေယာက္ ဆိုေတာ့ ပန္းကန္ရယ္ ခြက္ရယ္ … အဲဒါေတာ့ဟုတ္ပါၿပီ ေယာက္ ဆိုတာကေရာ … အိုးေတြေမႊတဲ႔ ေယာက္မ ကို ေၿပာတာလား ဒါမွမဟုတ္ ဟင္းရည္ခက္တဲ့ ေယာက္ခ်ိဳဇြန္း လား … ေသခ်ာတာကေတာ့ အဲ ႏွစ္မ်ိဳးလံုး စားပြဲေပၚမွာမွ မရွိတာ … ဒါဆို ပန္းကန္ ခြက္ လို႔ပဲေၿပာရမယ္ ထင္ပါ့..”

ဟုိေတြးဒီေတြးနဲ႔ပဲ သူမကို ေငးၾကည့္မိၿပန္တယ္ …. တစ္ပတ္အတြင္းမွာပဲ ေၿပာင္းလဲသြားတာလား ဒါမွမဟုတ္ သတိမထားမိတာပဲ ၾကာသြားတာလားေတာ့မသိ … သူမ နည္းနည္းေတာ့ ပိန္သြားသလိုပဲ … သူရဲ႕ပါးေလးေတြေတာင္ အရင္ေလာက္ မေဖာင္းေတာ့သလိုပဲ … ပါး ဆိုမွ ဆက္ၿပီးေတြးမိေတာ့ နည္းနည္းေတာ့ ရင္ခုန္သလိုလို …. တစ္စံုတစ္ရာ ဆံုးရွံဳးမႈအတြက္ ႏွေမ်ာမိသလိုလို ….။

“………………………………..”
သူမ ေၿပာတဲ႔ တစ္စံုတစ္ရာ သို႔မဟုတ္ ၀ါက်တစ္ေၾကာင္းက ကၽြန္ေတာ့နားထဲ ကိုးလိုကန္႔လန္႔ တိုး၀င္လာၿပန္တယ္ ။ အဲလို စကားမ်ိဳးက အခုေၿပာတာ ဒုတိယ အၾကိမ္ေၿမာက္ေပါ့ … ပထမအၾကိမ္ကေတာ့ မေန႔က ညက ဖုန္းထဲမွာပဲ ။ စကားလံုးေတြ အတိအက်မမွတ္မိေပမယ့္ အဓိပၸာကိုေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာသိၿပီးသားပါ ။ အရင့္အရင္က ေၿပာေနက် စာသားေတြရဲ႕ ဆန္႔က်ဘက္ စကားမ်ိဳးပါ … ။

ခံတြင္းနည္းနည္းခ်ဥ္သလို ၿဖစ္လာတာနဲ႔ ေဆးလိပ္တစ္လိပ္ထုပ္လိုက္ၿပီးမွ သတိတရနဲ႔ သူကိုၾကည့္မိေသးတယ္ ။ ၿပီးမွ ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္ မေက်မနပ္ က်ိန္ဆဲမိေသးတာေပါ့ … ဟုတ္တယ္ေလ သူ ေဆးလိပ္ေသာက္တာ မၾကိဳက္ဘူးဆိုတာကို ေတြးမိလိုက္တာကိုး … ။ ကိုင္ထားတဲ႔ေဆးလိပ္လည္း မီးမညွိခ်င္ေတာ့တာနဲ႔ ေရွ႔က ေကာ္ဖီကို တစ္ငံု ေသာက္လုိက္တယ္ ။ ထံုးစံအတိုင္းပါပဲ ေအးစက္စက္ ခါးသက္သက္ ။ ဒါေပမယ့္ အေၿခအေနခ်င္းကေတာ့ ကြာသြားတာေသခ်ာပါတယ္ ။ ဟိုအရင္အခ်ိန္ေတြတံုးက ႏွစ္ေယာက္အတူတူ ပတ္၀န္းက်င္ေတြေမ့ေအာင္ စကားေတြေၿပာၿဖစ္လို႔ ေကာ္ဖီခြက္က ေအးသြားတာ ၊ အခုက်ေတာ့ …. ပတ္၀န္းက်င္ေမ့ေအာင္ တိတ္ဆိတ္လြန္းလို႔ ။

တိတ္ဆိတ္မႈဒဏ္ကို ဘယ္လိုမွ မခံႏိုင္ေတာ့တာနဲ႔ ေခ်ာင္းတစ္ခ်က္ဟန္႔လိုက္တယ္္ ။ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ သူ႔စီကလည္း ေခ်ာင္းဟန္႔သံ တစ္ခ်က္ထြက္လာတယ္ ။ ေအာ္ … သူလည္း ကၽြန္ေတာ့္လိုပဲ ၿဖစ္ေနမယ္ထင္တယ္ ။ ၀တၱရားအရလိုပဲေၿပာရမလား … ေမးေနက်ေမးခြန္းလို႔ပဲေၿပာရမလား … ဘာၿဖစ္လို႔လဲ … ဘာေၾကာင့္လဲ … ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းတစ္ခ်ိဳ႕ကို သူ႔ကိုေမးမိၿပန္တယ္ ။ သူကေတာ့ဘာမွၿပန္မေၿဖပဲ ေခါင္းပဲ ယမ္းေနတာပဲ … ။ ဘာမဆိုင္ညာမဆိုင္ “ခ်စ္အားငယ္ရသူ” ဆိုတဲ႔ သီခ်င္းကို သြားၿပီး သတိရလိုက္ေသးတယ္ ။
“ေမာင္တို႔ ေယာက္်ားမွာကြယ္ စိတ္အားငယ္တတ္သူမို႔ ခ်စ္အားငယ္ရသူပါကြယ္” လို႔ စိတ္ထဲက ဆိုမိေသးတယ္ စာသားေတာ့မွန္မွာမဟုတ္တာေသခ်ာတယ္ အဲသီခ်င္းကို တစ္ခါ ႏွစ္ခါ ၾကားဖူးတာ ဘယ္နားမွာ ၾကားဖူးမွန္းလည္းမသိ ဘယ္သူဆိုမွန္းလည္းမသိ ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ၂ ေယာက္လည္း ဘာမသိ ညာမသိနဲ႔ ခ်စ္သူေတြၿဖစ္ခဲ႔ၿပီး အခုလည္း ဘာမွမသိတဲ႔ တစ္စိမ္းေတြၿပန္ၿဖစ္အံုးမွာေပါ့ ။
“သူငယ္ခ်င္းေတြပဲေပါ့ ေနာ္”
သူမေၿပာတဲ႔ စကားတစ္ခြန္းေပါ့ ။ စားပြဲေပၚခ်ထားတဲ႔ ေဆးလိပ္ကို မီးညွိရင္းနဲ႔ပဲ ကၽြန္ေတာ္ ေခါင္းယမ္းၿပလိုက္တယ္ ။
“သူစိမ္းေတြပါ”
ဟုတ္တယ္ေလ … ခ်စ္သူဘ၀မွာေတာ့ အေကာင္းဆံုးၿဖစ္ေအာင္ ခ်စ္ေပးခဲ႔ၿပီးၿပီး ။ မေနႏိုင္လို႔ထြက္သြားတဲ႔ သူအတြက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က သူငယ္ခ်င္းဘ၀နဲ႕ ဆက္ၿပီး မရပ္တည္ခ်င္ေတာ့ပါဘူး ။ ေ၀းၿပီးဆိုမွေတာ့ အေ၀းဆံုးေပါ့ … သြားၿပီဆိုမွေတာ့ တစ္လမ္းစီေပါ့ … ေလေၿပၿဖစ္ခဲ႔ရင္ေတာင္မွ သူ႔ကို ၿဖတ္မတိုက္မိေအာင္ …
ရြက္၀ါၿဖစ္ခဲ႔ရင္ေတာင္ … သူ႕အရိပ္ေပၚ ေၾကြမက်မိေအာင္ ေပါ့ ….

စိတ္နာသြားတာလား စိတ္ဆိုးသြားတာလားတဲ႔ …. အဆုပ္ထဲမွာေရာက္ေနတဲ႔ မီးခိုးေငြ႔ေတြကိ ုမႈတ္ထုပ္ရင္းပဲ ေခါင္းကို ထပ္ၿပီး ယမ္းၿပလိုက္ပါတယ္ ။
“အေႏွာက္အယွက္တစ္ခု ၿဖစ္ေနမွာဆိုးလို႔ပါ”
ဟန္လုပ္ထားရတာလား တစ္ကယ္ပဲၿဖစ္ေနတာလား မသိတဲ႔ သူမ်က္ႏွာမွာေတာ့ တိမ္မည္းတစ္ခ်ိဳ႕ႏွင့္ မ်က္ခမ္းစပ္က ရြာသြန္းေတာ့မယ့္ မိုးစက္တစ္ခ်ိဳ႔ …… ။
“သြားေတာ့မယ္”
ႏႈပ္ဆက္တာလား အသိေပးတာလား ေတာ့မသိ ေသခ်ာတာေတာ့ ခြင့္ေတာင္းတာ မဟုတ္တာမို႔ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဘာမွၿပန္မေၿပာၿဖစ္ခဲ႔ပါဘူး ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေသာက္ထားတဲ႔ ေကာ္ဖီဖိုး ရွင္းၿပီးထသြားတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း မတားေတာ့ပါဘူး ။ အရင္အခ်ိန္ေတြလိုပဲ ပိုက္ဆံလုၿပီး မရွင္းၿဖစ္ပါဘူး ။ ကံေကာင္းတယ္ပဲေၿပာရမလား ကၽြန္ေတာ့ အိပ္ထဲမွာလည္း ပိုက္ဆံပါမလားဘူး ။။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ ေက်ာခိုင္းသြားလိုက္တာ တစ္လွမ္းခ်င္းနဲ႔ပဲ …
ဒီလက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေလးသာ လမ္းစံုတစ္ခုဆိုရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ၂ ေယာက္က ဆန္႔က်င္ဘက္က လမ္းေတြေပၚကို ေရာက္သြားခဲ့ၿပန္ၿပီ …. ။ ေနာက္တစ္ခါ အမွတ္တမဲ့မ်ား လမ္းမွာေတြ႔ရင္ ၿပံဳးၿပရမလား မသိခ်င္ေယာက္ပဲေဆာင္ရမလားဆိုတာ ဆက္ေတြးရင္းနဲ႔ ေကာ္ဖီ ခါးခါးေလးကို တစ္ငံု ေသာက္မိၿပန္တယ္ ။


ေနနက္
18/6/2011