အေတြ ့အႀကံဳ ဆိုတာ ...
.
အရက္စက္ဆံုး
အႀကမ္းႀကဳတ္ဆံုးဆရာပဲ ၊
ဒါေပမယ္ ့ အဲ ့ဒီက သင္ခန္းစာ ယူစမ္းပါ ၊
ယူျဖစ္ေအာင္ ယူပါ ။
( စီ၊ အက္( စ္ )၊ လူး၀စ္ )
စပိန္ျပည္ေတာင္ပိုင္း အက္စ္တီပိုနာ ဆိုသည္ ့ေနရာေလးမွာ ကြ်န္ေတာ္ႀကီး
ျပင္းခဲ ့သည္။ ကြ်န္ေတာ္ အသက္ ၁၆ ႏွစ္အရြယ္ တစ္မနက္မွာ၊ အေဖက သူ ့အား ၁၈
မိုင္ေလာက္အကြာမွာရွိသည္ ့ မီဂ်ား( စ္ ) ရြာသို ့ ကားေမာင္းပို ့ခြင္ ့ေပးသည္။ အဲဒီလိုခြင္ ့
ေပးျခင္းအတြက္ ကြ်န္ေတာ္က ကားကိုအနီးရွိ ၀ပ္ေရွာ ့တစ္ခုမွာ ေရေဆး၊ ဆီထိုး လုပ္
ေပးရန္ပါ တာ၀န္ယူရသည္။
အဲသည္တုန္း ကြ်န္ေတာ္ ကားေမာင္းတတ္စ၊ ကားကိုကိုင္တြယ္သံုးစြဲခြင္ ့လည္း
ေသေသခ်ာခ်ာ မရေသးသည္ ့ကာလျဖစ္ရာ၊ အေဖေျပာတာကို ကြ်န္ေတာ္ အလွ်င္အျမန္
ေခါင္းညိတ္ျဖစ္ခဲ ့သည္ ။
ကြ်န္ေတာ္ အေဖ ့ကို မီဂ်ား( စ္ ) သို ့ ကားေမာင္းပို ့သည္။ သည္ ့ေနာက္ည
ေန ၄ နာရီတိတိမွာျပန္လာႀကိဳမယ္ဟု ကတိေပးျပီး ၀ပ္ေရွာ ့ရွိရာတန္းသြားကာ ကား
ကို အပ္သည္။ အဲသည္ေနာက္ အခ်ိန္ေလး အနည္းငယ္ပိုေနသျဖင္ ့ ၀ပ္ေရွာ့အနီးရွိ ရုပ္
ရွင္ရံုမွာ ရုပ္ရွင္တစ္ကားႏွစ္ကားႀကည္ ့မည္ဟု ဆံုးျဖတ္ျပီး ရံုထဲ၀င္ကာႀကည့္ေန
လိုက္သည္။ ဇာတ္လမ္းမ်ားထဲ ကြ်န္ေတာ္ ေမ်ာပါကာ အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ႀကာမွန္း
မသိ ျဖစ္သြားသည္။ ေနာက္ဆံုးကားႀကည္ ့ျပီး နာရီႀကည္ ့လိုက္သည္ ့အခါ ၆ နာရီထိုး
ေနျပီ။
ႏွစ္နာရီတိတိ ကြ်န္ေတာ္ေနာက္က်သြားသည္ ။
ရုပ္ရွင္ႀကည္ ့ေန၍ ေနာက္က်မွန္းသိလွ်င္ အေဖ အႀကီးအက်ယ္ ေဒါသ၏ထြက္
ေတာ ့မည္။ ကြ်န္ေတာ ့ကိုလည္း ဘယ္ေတာ ့မွကားေမာင္းခြင့္္ေပးမည္မဟုတ္ ။ ထို ့
ေႀကာင္ ့အေဖ့အား ကားမွာျပင္စရာေတြရွိေန၍ ၀ပ္ေရွာ ့ကလူေတြ အခ်ိန္အႀကာႀကီး
လုပ္ကိုင္ေနရေႀကာင္း၊ ေျပာရန္စဥ္းစားျပီ လာခဲ ့သည္။
အေဖနွင္ ့ေတြ ့ရန္ ခ်ိန္းထားသည္ ့ေနရာသို ့ေရာက္သည္ ့အခါ စိတ္ရွည္လက္
ရွည္ပင္ အေဖ ေစာင္ ့ေနတာေတြ ့ရသည္။
ေနာက္က်သည္ ့အတြက္ေတာင္းပန္ေႀကာင္း၊ တတ္ႏိုင္သမွ် အျမန္ဆံုးလာခဲ့
ေႀကာင္း ၊ ၀ပ္ေရွာ ့မွာ ႀကီးႀကီးမားမားျပင္ရတာေတြ ရွိသျဖင့္ အႀကာႀကီးျဖစ္ေနရေႀကာင္း
ကြ်န္ေတာ္ေျပာလိုက္သည္ ့အခ်ိန္၊ ကြ်န္ေတာ္ ့ကိုလွမ္းႀကည္ ့လိုက္သည္ ့ အေဖ့၏ အ
ႀကည္ ့ကို ကြ်န္ေတာ္ ့တစ္သက္ေမ့ႏိုင္မည္မဟုတ္ ။
`` ေဂ်ဆင္ ၊ ဒီကိစၥ အေဖ့ကိုလိမ္ေျပာမွျဖစ္မယ္လို ့ မင္းသေဘာထားတာ
အေဖ စိတ္မေကာင္းဘူး သား ´´
`` ဘာျဖစ္လို ့လည္း အေဖ၊ ကြ်န္ေတာ္အမွန္အတိုင္းေျပာတာပဲဟာ ´´
အေဖ ကြ်န္ေတာ္ ့ကိုထပ္ႀကည္ ့ျပန္သည္ ။
`` မင္းမေပၚလာေတာ ့ ၀ပ္ေရွာ ့ကို ဘာေတြျဖစ္သလဲ လွမ္းေမးတယ္၊ မင္းလာ
မယူေသးတာတဲ ့၊ အဲဒီေတာ ့ကားမွာ ဘာမွမျဖစ္တာ ငါ သိျပီးသားေပါ ့ကြာ ´´
ရုတ္တရက္ ရွက္ေႀကာက္သည္ ့စိတ္ျဖင့္ကြ်န္ေတာ္ ထူပူ၍သြားသည္။ ရုပ္ရွင္
သြားႀကည္ ့၍ ေနာက္က်ရျခင္းျဖစ္ေႀကာင္း ကြ်န္ေတာ္ ၀န္ခံရသည္။ ကြ်န္ေတာ့္စကား
ေတြနားေထာင္ေနတ့ဲ အေဖ့မ်က္နွာမွာ ၀မ္းနည္းေႀကကြဲသည္ ့ အရိပ္လကၡဏာမ်ား
ယွက္သန္းလာျပီး ...
`` အေဖ ေတာ္ေတာ္ ေဒါသထြက္တယ္၊ အဲဒါ သားကိုမဟုတ္ဘူး၊ ကိုယ့္ကိုကိုယ္
ေဒါသထြက္တာ ဒီအရြယ္ထိေရာက္လာတဲ ့သားမွာ၊ အေဖ့ကို လိမ္ေျပာရမယ္ဆိုတဲ ့ စိတ္
မ်ိဳးရွိေနတာ အေဖညံ ့လို ့ပဲ၊ အေဖေမြးထာတဲ ့သားဟာ .. ကိုယ့္အေဖကိုေတာင္ အမွန္
အတိုင္းမေျပာႏိုင္တဲ ့ လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနတာ အေဖအသံုးမက်လို ့ပဲ။ ဖခင္တစ္
ေယာက္အေနနဲ ့ အေဖ မေအာင္ျမင္ခဲ ့ဘူး ၊ အခု အေဖ အိမ္ကိုလမ္းေလွ်ာက္ျပီးပဲ ျပန္
မယ္၊ သားကို ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ခဲ ့တဲ ့ ဒီႏွစ္ကာလေတြအတြင္း အေဖ ဘာအမွာေတြက်ဳး
လြန္ခဲ ့လည္းဆိုတာ အေျဖေပၚတဲ ့အထိ စဥ္းစားသြားမယ္ ´´
`` အေဖ ၊ ၁၈ မိုင္ေ၀းတဲ ့အိမ္ကိုလမ္းေလွ်ာက္ရမွာ ေ၀းလြန္းပါတယ္ ၊ ျပီးေတာ ့
ေမွာင္လဲေမွာင္ေနျပီ ´´
ကြ်န္ေတာ္ ေတာင္းပန္တာေတြ အခ်ည္းႏွီးသာ ျဖစ္ခဲ့သည္ ။ အေဖ အႀကီးအ
က်ယ္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေအာင္ ကြ်န္ေတာ္ လုပ္ခဲ ့မိျပီ။ ယခုေတာ့ တစ္သက္တာမွာ
အထိခိုက္၊ အနာက်င္ရဆံုး သန္ခန္းစာတစ္ခု ကြ်န္ေတာ္ ခံယူရေတာ ့မည္။
ဖုန္ထူးေသာ ထိုလမ္းအတိုင္း အေဖ ေလွ်ာက္သြားသည္ ့အခါ ကြ်န္ေတာ္
ကားေပၚေျပးတက္ျပီး အေဖ့ေနာက္က လိုက္ရသည္။ သည္မွ်ဆို အေဖ ရပ္ေလမည္
လား၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ႀကီးစြာ ေတာင္းပန္တိုးလွ်ိဳးျပီးလိုက္လာသည္ ။ အေဖ ကြ်န္ေတာ့္ ကို
စကားတစ္ခြန္းမွ ျပန္မေျပာ ။ ၀မ္နည္းေက်ကြဲျပီး ေတြေ၀ေငးေမာစြာျဖင့္သာ ေလွ်ာက္
၍သြားေနသည္ ။
ကြ်န္ေတာ့္ ဘ၀ တစ္သက္တာတြင္ အေဖ့ကို အဲဒီလို ကိုယ္ပင္ပန္းႀကီးစြာ ၊
စိတ္ပင္ပန္းႀကီးစြာ ခံစားေနသည့္ အေနအထားျဖင့္ ... ျမင္ေတြ ့ခဲ့ရသည္မွာ ၊ ထိုစဥ္က
အျဖစ္ေလာက္ ခါးသီးဖြယ္၊ ရင္နင့္ဖြယ္ေကာင္းလွေသာ အေတြ ့အႀကံဳ မရွိေတာ ့ပါ ။
ေနာက္ေနာင္မ်ားတြင္ေတာ့ အေဖ့ေရွ ့ေမွာက္၌ မမွန္ေသာစကားကို တစိုးတစိမွ်ပင္
ကြ်န္ေတာ္ မဆိုျဖစ္ေတာ ့ပါ ။ ။
Jason Bocarro ၏ A Long Walk Home
ဆရာ ေဖျမင့္ ဘာသာျပန္သည္။
ဖက္ဖူးသူမ်ားလည္းဖက္ဖူးႀကမွာပါ...မဖက္မိႀကေသးသူေတြအတြက္လည္း...ရင္ထဲမွာ တစ္ခုတစ္ခု က်န္ခဲ့ရင္ကို..ကြ်န္ေတာ္ က်င္နက္ပါျပီ...
No comments:
Post a Comment