{အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္း မဟုတ္ခဲ့ေပမယ့္ ခံစားခ်က္ေတြနဲ႕ျပည့္နွက္ေနတဲ့ အႏုပညာျမစ္တစ္စင္းကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ႏွလံုးသားအတြက္ အဓိက ေရေသာက္ျဖစ္ တစ္ဆင္းပါပဲ}

Friday 13 May 2011

ေကာင္းကင္မဲ့သူမ်ား

Views


ေရာင္နီေက်ာ္တာေတာင္ ….

မလင္းလက္ႏိုင္တဲ႔ ….

ဒီအိမ္မက္ေတြကေတာ့ …

အထပ္ထပ္ေၾက … ႏြမ္းဖက္ေနဆဲ ေပါ့ …..။



ဆႏၵေတြ မြတ္သိပ္ေပမယ့္ …

ဆာေလာင္မႈကို မၾကိပ္မွိတ္ႏိုင္ေတာ့

ဒီတစ္၀မ္းက …. ခါး …

ဒီလမ္းက …. သြားတိုင္း

ဒီ အေဆာက္အဦးၾကီးကို …. ေငးၾကည့္မိေလရဲ႕ ….။



(ငါလဲေလ ….

၀တ္ခ်င္တာေပါ့ …

ၿဖဴစင္စင္ အက်ီေလးနဲ႔ စမ္းၿမၿမ ေဘာင္းဘီေလးေတြ ….

လြယ္ခ်င္တာေပါ့ …

စာအုပ္ေတြနဲ႔ လြယ္အိပ္ေလးေတြ …

ၾကားခ်င္တာေပါ့ …

ဆရာ/ဆရာမ တို႔ရဲ႕ စာသင္သံေတြ ….

ေရာက္ခ်င္တာေပါ့ …

စည္းကမ္းရွိတဲ႔ စာသင္ခန္းေတြ …)



အေတြးေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ား ….

သံေခ်းတက္တဲ႔ ဒီအိမ္မက္ေတြ ….

ၿခစားေနတဲ့ အနာဂတ္ ေတြနဲ႔ …

အလင္းေရာင္မဲ့တဲ႔ ဒီဘ၀ေတြမွာ ….

ရႊံ႕ထဲက ဗြက္ ….

ႏြံ ထဲက မတက္ႏိုင္ေတာ့လည္း …

လြယ္အိပ္အစား … အိပ္စုတ္ ဆြဲ …

စာသင္သံ အစား … ေအာ္ဟစ္ၾကိမ္းေမာင္းသံေတြၾကားမွာပဲ …

စာသင္ခန္း နဲ႔ ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးကို

ေငးရင္း …. ေမာရင္း …. ။ ။



ေနနက္

13/5/2011

1 comment:

ေမာင္(စြယ္စံုက်မ္း) said...

ဒီကဗ်ာကိုေတာ့တကယ္ခံစားရတယ္ဗ်ာ