ျပည္ေတာ္ျပန္

..။။“23.ရက္။3.လ။ 2010ခုနွစ္”။...
ေလာဘ မီးေတြ မျငိမ္း ေသးမီ ကာလ

အတၱေတြ မႈိနံထြက္ေနတဲ့့ ပိုးအိတ္တစ္ခုထဲ ေလာဘ ေတြ ဖိသိပ့္ထည့္
ေတာင္ပံ ရိုက္ခတ္သံေတြညံ ေနတဲ့ ငွက္ႀကီးတစ္ေကာင္ ၀မ္းဗိုက္ထဲ ့ ခပ္တည္တည္ပဲ ၀င္ထိုင္လိုက္တယ္
ေရႊေရာင္ေတြ လႊမ္းေနတဲ့ ခ်စ္ေသာ ျမန္မာျပည္ႀကီးကေတာ့......ေ၀းလို ့....ေဆြးလို ့......
ေငးလို ့........က်န္ခဲ့ေလရဲ ့........။။။


....။။။။နင္လားဟဲ့ ေလာကဓံ ငါဘယ္ေတာမွ ေက်ာမခံဘူး ။။။။......
ညွီစို ့ပုပ္အက္ ေနတဲ့ ျမိဳ့ျပတစ္ခုရဲ့ ေလထုကို ရႈရိႈက္ ပူအိုက္လြန္းတဲံ့ ရာသီထဲ
မႀကမ္းခံ မယ့္ ဒႆန တခ်ိဳ ့ကို ေထြးပိုက္ ....ႀကံဳး၀ါးလိုက္တဲ့ ပဲ့တင္သံ
.... မတစ္ေထာင္ တစ္ေကာင္ဖြား....... ငါဟဲ့ အာဂ ေယာကၤ်ား....
အဲဒီမွာ ရည္မွန္းခ်က္ တစ္္ခုျပဳတ္က် လာတယ္.

ငါ ျမန္မာျပည္ျပန္ေရာက္ရင္ တိုက္ႀကီးနဲ ့ကားႀကီးနဲ ့ေနနိုင္ရမယ္။။

..။။ လိုခ်င္တာ Lady Gaga ညားေတာ့ ရြာသူႀကီး တူမ ။။..
မွန္းခ်က္နဲ ့ နွမ္းထြက္ မကိုက္ ထမင္းႀကမ္းကို ေရဆပ္းပီး စားဖို ့
မတင္းတိမ္ နိုင္ေသးတဲ ့ ေလာက သားေတြဆိုေတာ့လည္း… ဟူးးးးးးးးးးး



“ ျမန္မာျပည္ျပန္ေရာက္လို ့ မပူမပင္ ေလးစားနိုင္ေသာက္နိုင္ရင္ပဲ ေက်နပ္ပါပီကြာ”

..။။ အရိုးေတြ ေက် အေရေတြခမ္း ။။..
ဒါဏ္ရာေတြ မ်ားမ်ား လာတိုင္း အေမနဲ ့ရြာကို လြမ္းတယ္
လွည္းလမ္းေႀကာင္းက ဖုန္ ့လံုးႀကီး ေတြ လြမ္းတယ္
ရြာသူေလးကို လြမ္းတယ္
ေကာက္ရိုးပံုႀကီး ကိုလြမ္းတယ္
လြမ္းတယ္ လြမ္းတယ္ လြမ္းတယ္
လြမ္းတဲ့ ဒါဏ္ မခံ နိုင္လို ့ ကၽြန္ေတာ္ ျပည္ေတာ္ျပန္ ရန္ အႀကံထုပ္
“ ေတာ္ပီကြာ ျမန္မာျပည္ ျပန္ပီး လယ္ထြန္ စားေတာ့မယ္ ”



(ေရာင္ရဲတင္းတိမ္နိင္ခ်င္းဟာလည္း မဂၤလာ တစ္ပါးပါပဲ ေလ)
ဒုတိယ
20/04/2011