။ ။ငါကိုယ္တိုင္ ..စိုက္ပ်ိဳးခဲ့တဲ့ ဒီပန္း
။ ဖူးပြင့္ေ၀ဆာမွ ေနာင္တ ေတြမွန္းသိလိုက္ရခ်ိန္
။ “ဘ၀” ေတြက ခါးတယ္ ဒႆနေတြကမ်ားတယ္
။ ေညွာ္နံေတြ ေထာင္းလေမာင္းထေနတဲ့
။ ဒီဥံဳးေနွာက္ကိုပဲ ေန႕ဒဓူ၀အသံုးျပဴလို႕
။ ယိုင္နဲ႕နဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္
။ မိႈင္းတက္ ေနတဲ့ အိမ္မက္တစ္ခ်ိဳ႕
။ ရိုးတံက်ဲက်ဲ ကံႀကမၼာေတြကို
။ ေထြးပိုက္ရင္း အေမာေဖာက္ေနတဲ႕
။ ရင္ဘက္ အစံုက ဖုတ္လိုက္ဖုတ္လိုက္
။ ေပါက္ေနတဲ့ ဒီနဖူး ထပ္တူးစရာ သိုက္မရွီေတာ့
။ ကိုယ့္သမိုင္းကိုယ္ေရး..ကိုယ့္ဘြဲ႕ ကုိယ္ေပးေနမွေတာ့
။ ဒီအပ္ေႀကာင္းေတြလည္း
။ ေကၽြက် ေနခဲ့တာႀကာေပါ့...။
။
။ “ေႀသာ္”..အခုေတာ့
။ နဖူးကေခၽြး အတြက္ ေထြးေပြ႕စရာ ေျခ မ ရွီေပမယ့္
။ ရင္ထဲ ကထြက္တဲ့ ေခၽြး ေျဖသိပ့္စရာ ေနရာမရွီခဲ့..။။။
။ (ဒုတိယ)
။ 22/10/2011
.
Friday 21 October 2011
“ေခၽြး”
Views
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
4 comments:
တယ္ဟုတ္ေနပါလားေယာက္ဖုရ....
ဟဲဟဲဒုတိယအျကိမ္ဖက္တြားပါေျကာင္းကဗ်ာေျပာတာေနာ္
ဟီးဟီး
This post has been removed by the author.
ညီေရ စကားလံုးအသံုးေလးေတြ ပိုျပီးထက္ရွလာတယ္။
မိုးျမင္႔တိမ္
၇င္ထဲက ေခြ်း အတြတ္...ခံစားသြားတယ္ ဒုတိယေ၇
Post a Comment